Zoals men zaait zal men oogsten.

Een Nederlands spreekwoord dat dezer dagen z’n eeuwigheidswaarde weer eens bewijst.

Weet u het nog? Premier Rutte was in 2016 te gast bij het VPRO programma zomergasten. Drie uur lang mocht hij op televisie zijn visie (“daarvoor moet je naar de oogarts”) op de dingen nog eens toelichten.

Twee dingen vielen op die avond:

Allereerst was er de introductie van de “normstellende” premier. In de aanloop naar de verkiezingen vond Rutte het belangrijk om te benadrukken dat hij als minister-president degene is, die bepaalt wat wel en wat niet kan in ons land.

Waarden en normen. En Rutte schuwde niet om daarbij een leidende rol op zich te nemen, zo liet hij weten.

In hetzelfde programma demonstreerde hij meteen wat hij daarmee bedoelde.

Dit gebeurde nadat een televisiefragment was getoond van Nederlandse jongeren van Turkse afkomst die het werk van een NOS verslaggever onmogelijk maakten, toen deze in hun wijk verslag deed van de (pro Erdogan) reacties op een couppoging in Turkije. Kort gezegd vonden de jongeren het beter als de journalist zou “oprotten”.

Rutte zei daarover normstellend:

“Mijn primaire eerste gevoel is: lazer zelf op. Ga zelf terug naar Turkije. Pleur op, zou ik in plat Haags zeggen.”

Het leidde tot woedende reacties in Turkije. En ook in de Nederlandse politiek vroeg men zich af of je dit als premier wel hardop kunt zeggen. Immers de jongeren die het hier betreft zijn volwaardige Nederlanders die hier zijn geboren en getogen.

Hoezo kun je die “terug” sturen naar Turkije?

Maar de normstellende premier wist dat er verkiezingen aankwamen en had nu juist dit zinnetje van tevoren zorgvuldig met zijn spin doctors bedacht. Niet veel later werd de VVD van Rutte geheel volgens plan de grootste partij in Nederland. En stelde Rutte na een zeven maanden durende formatie zijn normstellend premierschap veilig.

Dat Rutte destijds inderdaad een nieuwe norm heeft geïntroduceerd, blijkt uit recente uitspraken van DENK leider Tunahan Kuzu. Die laat weten dat ook hij “normstellend” kan zijn en vindt nu dat Nederlanders van Nederlandse afkomst die het niet bevalt in multiculturele wijken als het Zaanse Poelenburg zelf maar moeten “oprotten”.

De vraag is waar naar toe, want dat zegt hij er niet bij.

Op de een of andere manier voelt de norm van Kuzu in 2018 anders dan de norm van Rutte in 2016. Maar bij nadere bestudering lijken het “Rot op” van Kuzu en het “Pleur op” van Rutte verdacht veel op elkaar.

Het is de verruwing van ons maatschappelijk discours, dat werd geïntroduceerd door de premier en nu wordt geperfectioneerd door DENK politicus Kuzu.

Wat Rutte heeft gezaaid wordt door Kuzu dankbaar geoogst. Zo gaat dat kennelijk bij het stellen van normen.